თვალწინ გიდგამენ კონსტრუქციებს,პაპაი-მაშეს.
ალეგორიულ მარხილებში
ადგილს იკავებ.
აღლუმის ფრთებში შავ უკანალს აგითამაშებს,
ჯერ „მესტრე-სალა",
გიტარა და კოვაკინიო.
გაცდი სამბადრომს.გაუყევი რიოს ფაველებს.
(აღლუმის ფორმას გირჩევნია
ძველი ტიარა).
თითქოს არ გინდა იმ ექსტაზურ რიტმში ჩაეფლო,
და მარტოობას საკუთარ თავს,
ძალით ატენი.
ვიწრო ოთახსაც ვეღარ ირგებ სხეულზე,-გიჭერს.
(კორკოვადოზე ხელგაშლილი
მოჩანს იესო).
საკუთარ თავთან,სანამ ბოლო გრძნობას ივაჭრებ,
ძილი გჭირდება,
ერთი კარგად,რომ დაისვენო.
მარტოობას კი,შენს ბალიშთან უჩანს ყვრიმალი.
და თავს გაბეზრებს ისევ თხოვნით,-
ფინჯანი ყავის.
უარს ვერ ამბობ,(თუმც სიფხიზლეს ძილად აყალბებ),
-აი, ინებეთ!
მე ხომ სუნთქვაც,თქვენ გაგიყავით!
Ani matisi
| 
