როგორც ნისლის ნამქერი, ჩამავალ მზით ნაფერი ელვარებდა ნაპირი სამუდამო მხარეში! არ ჩანდა შენაპირი, ვერ ვნახე ვერაფერი, ცივ და მიუსაფარ მდუმარების გარეშე…
მდიმარების გარეშე და სიცივის თარეშში, სამუდამო მხარეში მხოლოდ სიმწუხრეა! ცეცხლი არ კრთის თვალებში, წევხარ ცივ სამარეში, წევხარ ცივ სამარეში და არც სულს უხარია.
შეშლილი სახეების ჩონჩხიანი ტყეებით უსულდგმულო დღეები რბიან მიიჩქარიან! სიზმარიან ჩვენებით – ჩემი ლურჯა ცხენებით
|